Przejdź do treści
EBD 2020
Your official city guide to Bydgoszcz
#visitbydgoszcz

Muzyka rodziny Bachów

Gdzie?
Muzyka rodziny Bachów
Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis
Kerstin Behnke dyrygent
Daniel Rybicki flet

 Johann Bernhard Bach (1676-1749)  - Uwertura g-moll

Carl Philipp Emanuel Bach  (1714-1788) - Koncert fletowy d-moll WQ 22

Johann Christian Bach (1735-1782) - Symfonia Es-dur op. 9 nr 2

 Bilety do nabycia na www.bilety24.pl, w kasie biletowej FP
oraz w Biurze Podróży "Wakacyjny świat" ul. Magnuszewska 8, Bydgoszcz tel. 52 320 52 29

 Przodkowie Bachów - sławnej  rodziny niemieckich  muzyków osiedli w Turyngii na  początku XVI w. Protoplastą rodu był Veit Bach, węgierski piekarz, który został zmuszony do ucieczki z ojczyzny do Niemiec z powodów prześladowań religijnych (był protestantem). Wielką przyjemność sprawiała mu gra na niedużej cytrze, którą zabierał ze sobą do młyna. Syn Veita, Johannes Bach (zm.  W 1626) był pierwszym profesjonalnym muzykiem w rodzinie, był dudziarzem;  z kolei jego pierwszy prawnuk  - Johann Ambrosius był ojcem Johanna Sebastiana (1685-1750). W ciągu 3 wieków rodzina  Bachów wydała wielu wybitnych kompozytorów, organistów, kantorów, muzyków miejskich, budowniczych organów, stąd  na przykład  w turyńskim Erfurcie  nazwisko Bach stało się synonimem zawodu muzyka. Spis przodków  rodu dokonał  Johann Sebastian, uzupełnił zaś  jego syn Carl Philipp Emanuel,  zawiera on 53 pozycje i odtwarza dzieje oraz  działalność muzyczną  członków rodziny, drzewo genealogiczne  pozwala  też ustalić stopnie pokrewieństwa. Kobiety w rodzinie Bachów również zajmowały się muzykowaniem, mimo że kariera artystyczna kobiet w XVIII wieku napotykała na wiele barier,  to najprawdopodobniej wszystkie córki Bacha śpiewały, niewykluczone również, że grały w zespołach ojca. Wiele dzieł Johanna Sebastiana Bacha zachowało się właśnie dzięki  jego dzieciom. Carl Philipp Emanuel, drugi z jego synów nazywał te zachowane utwory "Archiwum Starego Bacha".

JOHANN BERNHARD BACH organista, kompozytor. Starszy syn Johanna Aegidiusa (ten z kolei był synem Johanna Hansa),  u którego  Bernhard pobierał początkowe nauki,  następnie przez jakiś czas kształcił się  u Pachelbela. Ewidentnie wybitny organista, gdyż wpierw  objął stanowisko organisty w Erfurcie, potem w Magdeburgu oraz w Eisenach,  także jako klawesynista. Większość jego dorobku muzycznego została utracona, ale wśród ocalałych istnieją cztery wspaniałe suity orkiestrowe. Wiadomym jest, że Johann Sebastian  Bach bardzo cenił jego twórczość, i właśnie Uwerturę (suita)  g-moll  skopiował  i wykonał wraz ze swoją orkiestrą w Lipsku.  Znawcy przedmiotu uważają,  że styl muzyczny  Bernharda jest  podobny do  stylu Telemanna.

JOHANN CHRISTIAN BACH. Dziesiąty, najmłodszy syn Johanna Sebastiana i Anny Magdaleny  (drugiej żony),  zwany Bachem "londyńskim" albo "mediolańskim".  Po śmierci Starego Bacha , Christianem  zajął się dużo starszy przyrodni brat Carl Philipp Emanuel (z pierwszego małżeństwa) . W  tym czasie, w poł. XVIII w., gdy w Europie mówiło się o "słynnym" Bachu, to właśnie o Christianie, a nie o zapomnianym powoli kantorze z Lipska, którego  postrzegano wówczas  co najwyżej jako ojca i nauczyciela wielkiego syna. Londyńskiego Bacha ceniono w całej Europie,  największe uznanie znalazł jednak  - i ma do dziś - w Anglii i Ameryce. W Londynie  miał własną salę koncertową, zaś zamówienia na dzieła płynęły do niego  zewsząd szerokim strumieniem. Styl jego muzyki, często określany jako galant, wywodzi się z orkiestrowej muzyki baroku oraz przede wszystkim opery. Miał olbrzymi wpływ na muzykę Mozarta. W ostatnich latach życia fortuna jednakże odwróciła się  od Christiana , umarł  w zapomnieniu,  pochowany w Londynie na koszt królowej, pozostawiając  żonie gigantyczne długi do spłacenia.

CARL PHILIPP EMANUEL BACH kompozytor, pianista i klawesynista, drugi z synów Johanna Sebastiana Bacha i jego pierwszej żony Marii Barbary, zwany "berlińskim" lub "hamburskim" Bachem. Urodził się w Weimarze . Studiował prawo w Lipsku i Frankfurcie nad Odrą, jednak od 24 roku życia poświęcił się wyłącznie  muzyce. Przez ok. 30 lat był nadwornym klawesynistą króla Fryderyka II w Berlinie i Poczdamie. Później, od 1768. objął po swym ojcu chrzestnym, Georgu Philippie Telemannie, stanowisko dyrektora w 5 kościołach i kantora w gimnazjum w Hamburgu. Został pochowany w tamtejszym kościele św. Michała - jego grób do dziś jest dostępny dla zwiedzających. Jest autorem prawie 900 utworów. Komponował przede wszystkim koncerty, sonaty i fantazje na klawesyn i fortepian, a także pieśni i symfonie. Przyczynił się do rozbudowy formy sonaty fortepianowej - skomponował ich prawie dwieście. Popularność zdobyła też jego szkoła gry na fortepianie Versuch über die wahre Art das Klavier zu spielen.  W swojej epoce uchodził  za jednego z najlepszych pianistów w Europie. W Niemczech jest najwybitniejszym przedstawicielem stylu dworskiego, zwanego galant oraz   głównym  reprezentantem stylu Sturm und Drang w muzyce,  który cechowała emocjonalność i nawiązania do muzyki ludowej. W porównaniu z monumentalną barokową twórczością ojca, muzyka C.P.E. Bacha charakteryzuje się uproszczeniem form, melodyjnością, a także lekkością i elegancją charakterystyczną dla muzyki francuskiej. Przez współczesnych był poważany bardziej niż ojciec. Jego muzykę fortepianową wysoko cenili Haydn , Mozart i Brahms, podziwiał go Beethoven. Melomani w tym koncercie usłyszą Koncert fletowy d-moll WQ 22 Carla Philippa Emanuela w interpretacji Daniela Rybickiego. Artysta jest absolwentem klasy fletu Jadwigi Kotnowskiej w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (2010). Równocześnie w tym samym roku ukończył studia magisterskie w klasie fletu  Bertena D’Hollandera w Lemmensinstituut - Hogeschool voor Wetenschap & Kunst w Leuven (Belgia), uzyskując tytuł Master of Art. W czasie studiów pobierał regularne lekcje i uczestniczył w kursach wielu czołowych profesorów takich, jak: Robert Winn z Hochschule für Musik - Kolonia, William Bennett z Royal Academy of Music - Londyn, Susan Milan z Royal College of Music - Londyn, Andras Adorjan z München Musikhochschule, Carlo Jans - Luxembourg Conservatoire, Phillip Bernold - Conservatoire National de Musique et de Danse - Lyon. Współpracował z wieloma cenionymi orkiestrami, m.in. Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, Belgian Chamber Orchestra, Orkiestrą Agencji ProMusica,  z którymi występował  w najbardziej renomowanych salach koncertowych Europy (Tonhalle w Zurychu, Konzerthaus w Wiedniu, Gewandhaus w Lipsku, Filharmonia Monachijska). Na całokształt jego artystycznej osobowości składają się również uczestnictwa w festiwalach fletowych (Belgian Flute Festival w Brukseli i Antwerpii, British Flute Convention - Manchester oraz Adams Flute Festival - Ittevoort w Holandii), liczne solowe oraz kameralne występy w kraju i za granicą. Od lutego 2012 Daniel Rybicki jest pierwszym flecistą Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy. Na podium dyrygenckim stanie Kerstin Behnke, pianistka  oraz absolwentka  dyrygentury szkoły wyższej w Belinie. Już w czasie studiów przewodziła licznym przedstawieniom operowym i musicalowym. Po zakończeniu studiów była gościnnym dyrygentem symfoników brandenburskich. Od 2002 kieruje chórem Berliner Cappella, z którym  wspólnie koncertowała m.in. z  Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Pomorskiej. Artystka za najważniejszy cel swej  pracy uważa systematyczne poszerzanie  repertuaru o dzieła wielu kompozytorów z różnych epok.
do góry

We use cookies to facilitate the use of our services. If you do not want cookies to be saved on your hard drive, change the settings of your browser.

I understand