Przejdź do treści
EBD 2020
Oficjalna strona turystyczna Bydgoszczy
Stary Rynek

To centralny plac miasta, przez który przebiega osiemnasty południk długości geograficznej wschodniej. Na tym samym południku leżą na przykład Kapsztad i Sztokholm.

Stary Rynek wytyczony został w 1346 roku, gdy król Kazimierz Wielki nadał Bydgoszczy prawa miejskie. Na przestrzeni wieków zabudowa Rynku wielokrotnie się zmieniała. Ta, którą widzisz, pochodzi głównie z XIX w.

Z dawnych opisów i wykopalisk wiadomo, że na środku Rynku znajdował się ratusz. Początkowo był prawdopodobnie drewniany i spłonął w pożarze miasta w 1425 r. Kolejny był już murowany, w stylu gotyckim, ale i jego pochłonął ogień. Budowa następnego przysparzała kłopotów, ale po wielu latach ukończono ją.

Mieściły się w nim izby burmistrza, wójta i rady miejskiej, miejskie archiwum, sala sądowa oraz biblioteka. Na drugim piętrze był skarbiec ze zbrojownią, a na poddaszu znajdowało się miejsce dla trębacza. Piwnice służyły jako więzienie śledcze, a przy nim mieściła się izba tortur. Osobną część piwnicy przeznaczono na gospodę. W podcieniach ratusza ustawiano kramy, w tym i jatki, czyli kramy z mięsem.

Budynek ten w dużej części zniszczyły działania zbrojne podczas wojen polsko-szwedzkich z drugiej połowy XVII wieku. Do kolejnych zniszczeń przyczynił się pożar w roku 1708. Ze względu na stan budynku, w 1753 roku władze miasta musiały zmienić siedzibę. I tak też włodarze najpierw spotykali się w prywatnych domach, później w kamienicy przy ulicy Farnej, a następnie przy ulicy Długiej. Obecną siedzibę przy ulicy Jezuickiej obrano w XIX wieku.


Nasza strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tę opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki. Polityka prywatności

Rozumiem