Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego posiada jedną z największych kolekcji dzieł swojego patrona w Polsce.
Zbiór ten jest uzupełniony licznymi dokumentami, bogatym archiwum fotograficznym, pamiątkami osobistymi, warsztatem i meblami pochodzącymi z dworku w Gościeradzu (obecnie własność prywatna).
Dzieła na ekspozycji prezentowane są w układzie chronologicznym oraz tematycznym. Taki układ pozwala na czytelne ukazanie kręgu zainteresowań artysty. Na dwóch kondygnacjach budynku znajdują się po dwie sale wystawowe.
Na parterze udostępnione zostały dzieła malarskie. W „salonie niebieskim” znajdą się m.in.: portrety własne i przyjaciół, przedstawienia kwiatów, widoki miast oraz motywy górskie. Prezentowane są m.in.: Portret Zofii Cybulskiej, Portret Konstantego Laseczki, Portret dzieci – Julian i Jan Dobrzańscy i Kwiaty w wazonie.
W „salonie zielonym” wyeksponowano głównie prace z okresu ukraińskiego i krakowskiego. Na Ukrainie artysta malował obrazy i tworzył szkice związane z pracą ludu, stąd różne wersje Kopania buraków, Orki, Wołów.
Przebywając w Krakowie natomiast dokumentował motywy architektoniczne i wnętrza obiektów sakralnych. Wielokrotnie wyjeżdżał w góry. Malował pejzaże z Tatr, które zajęły poczesne miejsce w jego twórczości.. W „salonie zielonym” prezentowane są z tego okresu m.in. Brama Floriańska, Portal (fragment portalu w kaplicy mariackiej w katedrze Wawelskiej) czy Morskie Oko.
Na I piętrze zwiedzić można dwie „pracownie artysty; malarską i graficzną” – zaaranżowane jako przestrzeń ekspozycyjna przypominająca miejsce pracy. W części „malarskiej” znajdą się wybitne dzieła, ponadto szkice, prace nieukończone z różnych okresów twórczych, również z Gościeradza, z ulubionym motywem drzew. Są wśród nich XIX-wieczne wczesne portrety, m.in.: Kunegunda Falińska, Prof. Ludwik Rydygier z asystentami, martwe natury, przedstawienia architektury, pejzaże, wykonane olejno, pastelami, akwarelą, tuszem oraz ołówkiem. Pracownia malarska wzbogacona została o oryginalną sztalugę na szynach, nazywaną przez artystę „tramwajem gościeradzkim”.
Od ok. 1900 roku Wyczółkowski eksperymentował w różnych technikach graficznych: od akwatinty poprzez fluorofortę, algrafię, miękki werniks, kamienioryt aż po litografię – ulubioną technikę. Ryciny podkolorowywał i używał do nich barwnych papierów. Poszczególne tematy grupował w teki graficzne. Powstało ich kilkanaście, m.in.: Teka litewska, ukraińska, Gościeradz. Na wystawie prace graficzne usystematyzowane zostały według poszczególnych technik, uwypuklonych w podpisie do dzieła. Tu można zobaczyć z kolei prasę litograficzną artysty, kamienie oraz ulubione narzędzia Mistrza.
Bydgoską ekspozycję wzbogacono o kilka depozytów z Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie oraz o prace z kolekcji prywatnych.
Wystawa stala.
Miejsce wystawy: Dom Leona Wyczółkowskiego
