Bydgoskie śródmieście poprzetykane jest licznymi parkami, skwerami, alejami (pomników przyrody), ogrodami, starannie rewitalizowanymi. Nic więc dziwnego, że pełny urok miasta docenić można w ciepłych miesiącach lata, kiedy miasto bucha zielenią. Zdarzają się również zjawiska bardziej krótkotrwałe: pierwsze oznaki prawdziwej wiosny to oczywiście zażółcone krzewy forsycji, ale także szafirowe dywany cebulic syberyjskich. W zależności od pogody mniej więcej w drugiej połowie kwietnia (nieco później, niż na południu Polski) w różnych częściach miasta rozkwitają drzewa magnoliowe. Wielbiciele tego zjawiska (a jest ich niemało) mogą wybrać się w śródmieściu na niedługi spacer, podczas którego na odcinku niespełna 1200 m będzie miał okazję podziwiać nie tylko ciekawe obiekty architektoniczne, ale także mniejsza i większe skupiska magnoliowych cudowności.
[Dla ułatwienia u dołu artykulu umieszczamy mapkę z zaznaczonymi drzewami, nie tylko magnoliowymi].
1. Centrum Handlowe Focus
Zaczynamy od historycznych budynków nieistniejącej dawnej rzeźni miejskiej (od strony ulicy Jagiellońskiej) - zostały zachowane, odnowione - w trakcie budowy na tym obszarze centrum handlowego. Mieszczące się w jednym z nich prężnie działające Bydgoskie Centrum Sztuki również jest warte odwiedzenia, ale magnolie znajdziemy nieco dalej, pomiędzy środkowymi budynkami. Prezentują się bardzo urokliwie na tle ceglastych murów.
Idąc dalej wzdłuż frontu centrum handlowego i parkingu, docieramy do ulicy Piotrowskiego, przechodzimy na drugą stronę jezdni. Tu, na rogu, zaczyna się piękny Park Ludowy im. Wincentego Witosa, po lewej na ulicy Jagiellońskiej znajdują się budynki Dawnej Gazowni, my jednak skręcamy w prawo. Perspektywę wiodącej pod górkę ulicy Piotrowskiego zamyka majestatyczny budynek Bazyliki Mniejszej św. Wincentego à Paulo.
2. Piotrowskiego 13
Na wąskim pasie zieleni przed kamienicą znajdziemy pojedyncze, za to wysokie drzewo magnoliowe.
Ruszamy dalej, aż do Ronda Ossolińskich, z którego doskonale widać zielone Aleje Ossolińskich (niegdyś podmiejska promenada). Skręcamy w prawo w ulicę Markwarta i przechodzimy na jej drugą stronę. Mijamy ulicę Sielanka i modernistyczną willę, mieszczącą przedszkole, by znaleźć kolejne magnolie pod numerem Markwarta 9.
Zawracamy do ulicy Sielanka i skręcamy w nią (w lewo) do osiedla o tej samej nazwie. Zanim w pełni docenimy walory tej dzielnicy-ogrodu i skrzyżujemy trasę ze szlakiem bydgoskiego modernizmu, zatrzymajmy się na chwilę zaraz za rogiem, gdzie wokół nowoczesnej bryły willi Sielanka 3 skrytych jest kilka krzewów magnolii w ciemniejszym kolorze.
3. Sielanka
Na terenie Sielanki są zaledwie dwa mniejsze punkty magnoliowe (Miłosza 10, Asnyka 23), ale cała dzielnica warta jest obejścia, stanowi bowiem niepowtarzalny kompleks miejski według koncepcji miasta-ogrodu. Idziemy wzdłuż łukowatej ulicy Sielanka i skweru przed Pałacem Ślubów i odbijamy w prawo w ulicę Miłosza, na tyłach terenów VI Liceum Ogólnokształcącego. Przed skrzyżowaniem z Kopernika narożną przed willą rosną przy sobie krzewy forsycji i drzewa magnoliowe, które często kwitną jednocześnie.
Warto przejść na chwilę na drugą stronę ulicy na Skwer Kopernika z nieortodoksyjnym pomnikiem wielkiego astronoma, do dziś budzącym kontrowersje. Ze skweru otwiera się perspektywa Dzielnicy Muzycznej, z budynkami Filharmonii Pomorskiej, Uniwersytetu (Copernicanum) i Parkiem Jana Kochanowskiego.
My jednak zawracamy na modernistyczny szlak i z ulicy Miłosza przechodzimy na Asnyka, która na końcu lekko zakręca w prawo. Tam, za willą pod numerem 6, już od strony Alei Ossolińskich (pod numerem 23) znajdziemy kolejne (acz niewielkie) drzewko magnoliowe. Kiedy jednak spojrzymy na drugą stronę dwupasmowej alei, bez trudu dostrzeżemy największą atrakcję (i ostatni punkt magnoliowego spaceru): ścianę ukwieconych drzew pod masywnym budynkiem Uniwersytetu.
zobacz także:
Lokalny Przewodnik Poleca: Sielanka
4. Wydział Nauk Biologicznych UKW
Największe skupisko trzech masywnych drzew magnolii pośrednich. Tu kończy się nasza trasa, ale nie musi kończyć się spacer. Aleje Ossolińskich obsadzone są między jezdniami dębowymi pomnikami przyrody, jeśli ruszyć dalej (z powrotem w kierunku Ronda Ossolińskich, dotrzemy do Bazyliki, przed którą po lewej stronie (w ulicy Szymanowskiego) znajduje się kolejna zabytkowa, malownicza aleja drzew — jarzębów szwedzkich. Idąc z kolei w drugą stronę (Rondo Weysenhoffa) dotrzemy do kompleksu pięknych kamienic, starego Ogrodu Botanicznego (Ogród Botaniczny Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy), lub — skręciwszy w równie piękne Aleje Mickiewicza — przejdziemy do niemniej ciekawego Parku Jana Kochanowskiego i Dzielnicy Muzycznej.
Szlak magnolii i pomniki przyrody
Zobacz także:
Ogrody i parki Bydgoszczy
Muzyczne zakątki Bydgoszczy
